جهان سوم جایی نیست که آدماش از گرسنگی میمیرن . جهان سوم جاییه که یادگیرها کامل نیست . جاییه که بیشتر از اینکه فکر کنن نگاه میکنند بیشتر از اینکه خلاق باشن مقلدن بیشتر از اینکه بشنون حرف میزنن . لباساشون تغییر کرده خوردنشون و ذائقه هاشون عوض شده اما فکرشون نه . جهان سوم جاییه که زود هیجانی میشن و زود سرد میشن عین آبگرمکن گازی  تا شیر گرمشو باز کنی روشن میشه و به محض بستن خاموش . حرفای قشنگ یاد گرفتیم لباسای قشنگ خریدیم اما یاد نگرفتیم که این حرفا واسه مخ زدن نیست واسه انسانیته . خب کسیم نبود یادمون بده . نمیدونم تقصیر کی بوده که ما هنوز کوچه پس کوچه های مدرنیته رو کامل طی نکرده یهو پریدیم وسط اتوبانهای ارتباطات و فن آوری . میان بر زدیم اما کاش نمیزدیم .همین وبلاگها رو که بخونید میبینید پر از حرفای عاشقانه و .. . از اونطرفم شعارهای پرطمطراق واسه جمع کردن رأی ولی .. نمیدونم چرا ما اینقد به حرفای قشنگ معتاد شدیم واقعا نمیدونم . یه کم بخاطر خودمون فکر کنیم این دلهای شکسته ای که روز به روز داره زیاد میشه نتیجه حرفای قشنگ و ـ البته فقط حرف ـ آبکی ماست . من میگم جلوی کسانی که حرف قشنگ میزنن رو که نمیشه گرفت بهتره ما ذائقمون رو عوض کنیم . یاد بگیریم حرفای قشنگ فقط برا گوش کردنه و بس . دلدادگی هفت خوان داره که حرف فقط اولشه. آهای توئی که پشت میزت لم دادی یادت نره چقدر تملق کردی و خواهش و التماس تا اینجا نشوندنت . یادت باشه زیاد اینجا نمیمونی چون خیلیا سر صف وایسادن.... بنظرتون ما جهان سومی هستیم ?چرا بله چرا خیر؟؟